W Feature; Comedian Soundos El Ahmadi

Vandaag publiceren we het verhaal van een van Nederlands meest getalenteerde comedians, Soundos El Ahmadi. Zij heeft 3 theaterprograma’s op haar naam staan: Soundos aangenaam! (2010), Er is geen plan B (2013) en Geboren met Ervaring (2015), was finalist bij Wie is de Mol seizoen 11, deed mee aan Expeditie Robinson 2017 en was een van de roasters (de beste als je het ons vraagt) van Giel Beelen. Wij hebben onlangs een van haar try-outs voor haar nieuwe show bijgewoond en wisten meteen dat we haar verhaal wilden horen en delen op het Wgotthis platform. Lees hier hoe deze ambitieuze dame haar droom om comedian te worden is gaan volgen en welke andere dromen zij nog meer najaagt. Laat je inspireren!

 

 Introductie

Ik ben Soundos, 36 jaar, getrouwd, ik heb een dochtertje, ik woon in Amsterdam en ik ben comedian. Tot mijn 11^e ben ik opgegroeid in Amsterdam Oost, daarna zijn mijn familie en ik verhuisd naar Amsterdam Zuidoost en daar woon ik nog steeds. Ik ben ook helemaal niet van plan om hier weg te gaan want ik vind het hier heerlijk! Het heeft een soort dorpsgevoel, ik ken hier iedereen, er is een soort van sociale controle en dat is gewoon heel erg fijn. Mijn broertje van 24 en ik zijn voornamelijk door onze moeder opgevoed, mijn vader woont in Marokko en is inmiddels hertrouwd. Je kunt mij het beste omschrijven als een gevoelsmens, ik vertrouw enorm op mijn intuïtie; als mijn gevoel zegt dat een situatie of iets aan een persoon niet helemaal klopt, dan neem ik afstand. Als kind was ik een heel lief en gevoelig meisje en dat ben ik eigenlijk nog steeds, maar inmiddels heb ik wel geleerd om van me af te bijten en voor mezelf op te komen, een soort van bescherming. Maar wanneer ik bij de mensen ben waar ik van houd en die ik vertrouw, dan laat ik mijn bescherming zakken.

 

 

Comedian worden

Ik ben eigenlijk uit pure frustratie comedian geworden. In eerste instantie wilde ik acteren. Als tiener deed ik aan jongerentheater en trad ik veel op. Dus logischerwijs had ik mij na het Atheneum aangemeld voor de toneelschool. Helaas ging mijn auditie niet goed, dus ik werd niet aangenomen. Ik merkte ook dat wanneer ik me bij castingbureaus ging inschrijven het heel erg draaide om uiterlijk en etniciteit. De rollen waarvoor ik werd gecast waren allemaal erg stereotyperend en dat trok ik niet, ik wilde ook gewoon normale rollen spelen. Dat was dus niets voor mij. Maar ik voelde wel dat ik verhalen wilde vertellen, ik merkte ook dat mensen graag luisterden als ik iets te vertellen had, dat ik goed kon improviseren en dat ik ook best grappig was. Toen besloot ik om me daarin verder te ontwikkelen. Via via kwam ik in contact met Najib Amhali en heb hem toen om advies gevraagd; hij gaf aan waar ik kon spelen en adviseerde mij om vooral veel te spelen, bij wijze van training. Vervolgens ben ik opzoek gegaan naar een school of een opleiding waar ik mijn comedy talent kon ontplooien. Ik heb nog een studie Theaterwetenschappen geprobeerd aan de Universiteit van Amsterdam, maar daar ben ik snel van teruggekomen, omdat ik meer geloofde (en nog steeds geloof) in leren in de praktijk.

 

Comedycafé versus Toomler

In 2003 kreeg ik een baan bij het Comedycafé in Amsterdam en daar is eigenlijk mijn ontwikkeling als comedian gestart. Ik heb daar 4 jaar lang  opgetreden en erg veel geleerd. Maar na die 4 jaar merkte ik dat ik dat mijn ontwikkeling stopte. Er was geen uitdaging meer. Op een gegeven moment was ik gewoon in dienst van de horeca, omdat de drank en het eten dat daar werd geserveerd belangrijker waren dan mijn ontwikkeling. Mijn aandacht werd getrokken door Theatercafé Toomler in Amsterdam. In eerste instantie wilde ik niets van die tent weten; ik was heel erg loyaal naar het Comedycafé en bovendien hadden collega’s gezegd dat de mensen van Toomler ontzettend arrogant waren, dus ik bleef daar ver uit de buurt. Maar ik kon mijn nieuwsgierigheid niet onderdrukken en ben dus toch gaan kijken. Ik was eigenlijk al klaar met het Comedycafé, ik vond de sfeer niet meer leuk en voelde dat ik me niet meer verder kon ontplooien. Op die avond was Najib Amhali de MC (Master of Ceremony), de sfeer was ontzettend fijn, het was een hele bijzondere tent; klein, druk en hele goede comedians. Toen ik na afloop naar buiten liep had ik gewoon vlinders in mijn buik! Ik was intens verliefd op Toomler. Ik ontving 3 jaar lang een uitnodiging van Cabaretier Micha Wertheim om auditie te komen doen bij Toomler, maar vanwege mijn loyaliteit naar Comedycafé, deed ik daar niets mee. Maar na deze avond heb ik de uitnodiging met beide handen geaccepteerd.

 

Auditie bij Toomler

Daar stond ik dan, februari 2007, op het podium van Toomler, auditie te doen voor mensen waar ik fan van ben; Theo Maassen, Najib Amhali, Hans Sibbel, Roué Verveer en Jan Jaap van der Wal. Geloof me ik heb relaxtere dingen mee gemaakt. Het enige wat ik dacht was: “Als ik niet word aangenomen, dan ben ik morgen caissière”. In eerste instantie ging het optreden heel slecht, maar omdat ik dat erkende naar het publiek toe, was het ijs al snel gebroken, kon ik me met grappen weer herpakken en ben ik opnieuw gestart en dat ging heel erg goed. De volgende dag werd ik gebeld door Jan Jaap van der Wal met de mededeling dat ik was aangenomen voor een proefperiode van 1 jaar. Nu moest ik het echt gaan doen en het was best een zwaar jaar. Mijn optredens gingen óf heel erg goed óf heel erg slecht, ik zat er nooit tussen, wat op zich wel goed is want dan ben je nooit middelmatig. We hadden ook vaak evaluaties en ik werd altijd keihard en streng bekritiseerd door iedereen, terwijl een jongen van dezelfde lichting altijd ontzettend aardig werd behandeld, dat vond ik oneerlijk. Een half jaar later werd hij weggestuurd en toen begreep ik dat als mensen mij hier tijdens evaluaties aardig gingen behandelen zij niet geloofden in mijn talenten. Dus sindsdien omarm ik keiharde kritiek.

 

Uren maken

Nu 11 jaar later ben ik nog steeds bij Toomler en heb ik mijn plek wel gevonden. Inmiddels heb ik 3 solovoorstellingen neergezet en ben ik bezig met het ontwikkelen van mijn 4^e voorstelling. Maar ik ben nog niet waar ik wil zijn, ik wil behoren tot de top 3 van comedians van Nederland en daar werk ik heel hard voor. Ik geloof heel erg in uren maken. Comedy is niet iets wat je kunt leren, je hebt een gave of je hebt het niet. Als je talent voor comedy hebt, dan ontwikkel je dat door op het podium te staan. Niet door een boek te lezen of een training te volgen. Ga uren maken, ga doen!

 

 

Iets met vrouwen en humor

Het is best apart om met (bijna) alleen maar mannen te werken, maar het heeft me ook tot een inzicht gebracht. Er wordt namelijk heel vaak gezegd dat vrouwen niet grappig zijn. Dat klopt niet en daar heb ik een theorie over. Het punt is dat vrouwen minder egoïstisch zijn dan mannen en op het podium moet je egoïstisch zijn. Op het podium heb jij als artiest de macht, bepaal jij waar je naartoe gaat en het publiek moet dat accepteren. Het is een soort van leidinggeven; jij hebt de controle, waardoor je het publiek een veilig gevoel geeft, zodat ze kunnen ontspannen en van de show kunnen genieten. Wij vrouwen zijn over het algemeen toch wat meer van het pleasen en verzorgen. Dus ik heb mezelf dit wel aan moeten leren.

 Zelf produceren

Ik houd er heel erg van om dingen te creëren en te maken. Op dit moment ben ik samen met een vriendin bezig met het ontwikkelen van een film dat zich richt op diversiteit, want dat mis ik enorm in Nederland! Als ik kijk naar Nederlandse films, dan vind ik het gebrek aan diversiteit bijna knap. Het is best een prestatie om in een film die zich afspeelt in Amsterdam, een cast te hebben die zo cultureel homogeen is. Van de gevestigde orde in Hilversum hoeven we geen verandering te verwachten en daarom doe ik het zelf. We hebben een producent gevonden die onze film gaat coproduceren. Dat is ook waar ik wat meer naartoe wil gaan werken, het produceren van films, series, theater, wat meer op de achtergrond aan het werk.

 Tips

Ik vind persoonlijk integriteit erg belangrijk; er zijn bepaalde optredens die ik niet meer doe omdat ik er geen goed gevoel bij heb. Dan maakt het me niet uit hoeveel het betaald; als ik het niet aan mezelf kan verantwoorden doe ik het niet. Daarnaast is het belangrijk om voor jezelf op te komen, om brutaal te zijn en te gaan voor wat je wilt. Nog een tip is om je frustraties om te buigen in kracht; mijn frustratie over het gebrek aan diversiteit in Nederlandse film heb ik omgebogen door zelf een film te schrijven. Wees lief voor jezelf en gun je jezelf de tijd om dingen te ontwikkelen, verwacht niet dat alles binnen een jaar staat en last but not least; omring jezelf met mensen die slimmer zijn dan jij, zodat je van ze kunt leren en je niet naar beneden word getrokken.

 

Waar kun je Soundos vinden?  

 

• Website:https://het-agentschap.nl/performers/soundos-el-ahmadi//  http://comedytrain.nl/comedian/soundos-el-ahmadi
• Facebook: https://www.facebook.com/soundos.elahmadi
• Instagram: https://www.instagram.com/soundos_el_ahmadi/