Wat wij leerden van Michelle Obama

Vorige week zaten we in de Ziggo Dome in Amsterdam te luisteren naar niemand minder dan Michelle Obama. Ze deed Nederland aan als onderdeel van haar boektour voor haar boek “Becoming”. De zaal zat helemaal vol en er heerste een warme sfeer. Het gesprek met Michelle werd gevoerd door journaliste Isha Sesay. Wanneer je Michelle Obama hoort praten is het net alsof er een vriendin met je praat. Ze is welbespraakt en elegant en weet je te raken. Het voelt alsof een je avond met een goede vriendin beleeft (samen met 10.000 andere goede vriendinnen). Het is een heel natuurlijk gesprek waar we makkelijk nog uren naar hadden kunnen door luisteren. De toon is fijn, de onderwerpen raken en het verveelt geen minuut. Wij hadden een heerlijke avond en delen graag een aantal van onze lessons learned met je.

Vrouw zijn is niet makkelijk

Als vrouw, en zeker als gekleurde vrouw, sta je in de huidige maatschappij op achterstand. Je moet dus je plek opeisen. De maatschappij wil graag dat meisjes en vrouwen bescheiden zijn, zich terughoudend opstellen, niet te luid zijn en vooral niet te veeleisend zijn, of te grote dromen hebben. Maar Michelle vertelde ons dat je daar vooral niet naar moet luisteren. Laat je vuur geen waakvlam worden omdat andere mensen ongemakkelijk van jou worden. Je mag er zijn, je hoeft je niet aan te passen, te buigen, of je vlam te dimmen. Anderen nemen aanstoot aan jou, dat ligt dus bij hen, niet bij jou.

Je moet voor jezelf opkomen

Michelle stapte als jong meisje naar haar moeder omdat ze doorhad dat haar leraar haar klas had opgegeven. De school stond in een buurt die hard achteruit ging en de leraar had blijkbaar het idee dat geen van zijn leerlingen ook maar iets zouden bereiken. De moeder van Michelle eiste dat ze haar dochter lieten testen, ze bleek intelligent en mocht zelfs een klas overslaan. Ze gaf zelf aan dat ze soms nog terugdenkt aan alle kinderen die niet uit die klas hebben kunnen ontsnappen. Wat is er van hen geworden? Als zij als meisje van 6/7 jaar niet voor zichzelf was opgekomen, wat was er dan van haar geworden?

Iedereen verdient een plek

Soms kijk je enorm op naar mensen. Je maakt mensen in je hoofd groter dan ze zijn en plaatst ze op een voetstuk. Dat gevoel wanneer je voor het eerst een kamer inkomt en je het gevoel krijgt dat jij er niet thuishoort. Dat jij nog niet op het niveau bent waar de rest zich al bevind. Onzin! zegt Michelle. Het feit dat jij die kamer in bent gekomen, bewijst dat je jouw plek verdient. Jij hebt net zoveel recht om daar te zijn als ieder ander. Dus wanneer je die kamer binnenloopt hou je je hoofd omhoog en wees je jezelf. Dat is jouw toegevoegde waarde.

Ieders verhaal doet ertoe

Tenslotte een les die wij niet genoeg kunnen herhalen; ieder verhaal doet ertoe. Zo kunnen we van elkaar leren en onszelf blijven ontwikkelen. Door onze verhalen te delen, ons kwetsbaar op te stellen en ons te laten zien. Iedereen heeft een verhaal en in ieders levensverhaal zit een les voor een ander.